Uniek Zijn
Dit zijn mijn unieke momentjes. Noem het dagelijkse beslommeringen als dat je meer aanspreekt. Maar hoe je ze ook noemt ik word vrolijk van mijn circus met mijn apen.
It`s just me. I`m a Limited Edition.
Gewoon een blij ei
Drama vind ik het die netwerkborrels enzo. Het lukt mij gewoon niet eten en gezellig doen. Die combi kan ik niet maken. Error 404, page not found.
Stop ik net m`n eten in m`n mond gaan mensen vragen aan je stellen en tegen je praten.
Praten met volle mond is niet echt netjes en niet reageren is not done, naar mijn idee. Nogal onbeleefd om iemand te negeren als die tegen je praat. Het is logisch om aandacht te hebben voor hem of haar, toch?
Het gebeurd niet vaak omdat ik niet aan dit soort activiteiten deelneem. Not on my watch , zeg maar. Laat ik het zo zeggen er zijn maar weinig mensen waarbij ik mij op m`n plek voel en het niet vervelend vind om op m`n plaat te gaan. Praten met volle mond. Voor diegene……prijs je rijk want ik hou van je. Je neemt mij zoals ik ben.
Ik kan geweldig genieten van wat De Kok in zijn Walhalla met Alle Liefde van de Hele wereld heeft klaar gemaakt want daar ga ik vanuit. Voor die liefde loop ik gewoon warm.
Het probleem is dat ik voor de persoon waarmee ik gezellig kan babbelen ook zo warm loop.
Het lukt mij niet om me in 2-en te delen. Er is maar 1 mij. Zie je het voor je op verjaardagsfeestjes met lekkere zelfgemaakte hapjes enzo?! Echt, Kaas!!! Ik weet me geen raad.
Als ik geniet doe ik dat met volle teugen. Uit eten?! Heerlijk, zeker als het met liefde klaar gemaakt wordt.
All the way. De hele rattenplan. Voorafje, hoofd en dessert. Het motortje gaat brommen bij het voorafje. En dan de reis die je maakt met een hoofdmenu. (Tip: Laat de serveerster iets uitkiezen in plaats van jij. Dan wordt het pas écht spannend. )
Terug naar het hoofmenu en `de reis`. Je landt dan weer liefdevol met het dessert en een bakkie expresso (ja, expres zo. Anders blijf ik `trippen`). Niet bomvol en kots misselijk naar huis. Gewoon voldaan en een ervaring rijker. Nog nooit gedaan?! Probeer het eens en laat het me weten hoe het is bevallen. Soms kan een goed wijntje helpen, gaat `de reis` net iets makkelijker. Super spannend omdat De Kok ook wel eens niet z`n dag heeft.
Verslavend, dat met volle teugen genieten. Ik wil niet anders en inmiddels kan ik niet anders. Dit zijn de parel-momentjes die in mijn jaarboek gaan.
Ik ga voor heel en alles maar niet voor halfbakken een beetje hier en een beetje daar.
Ik leef maar 1 keer. En game over betekent niet druk op de knop, restart. En doe het hele level nog een keer. Dat lukt in een spelletje maar niet in Het Leven. Dat lukt niet….al eens geprobeerd?!
Het tegengestelde is dus voor mij ook een feit. Als ik door omstandigheden teleurgesteld word val ik in een bijna bodemloze put. Gelukkig ken ik die put heel goed. Omdat dat mijn circus is met mijn apen.
Vertel je verhaal een beetje groener, gebruik zoveel zelfstandige naamwoorden , let op de 5 W`s en vergeet niet de 7 P`s. Dan zijn er nog 7 wetten van geluk en aantrekkingskracht. Geef vooral gas als U auto rijd en deelneemt aan het verkeer.
Maar komt het dan goed?!…..Tja, dat kunnen we u helaas niet zeggen. En behaalde resultaten geven geen garantie op de toekomst.
Het zijn maar even een paar kreten waar mijn ogen op vallen als ik een beetje gedesillusioneerd rond surf op Het Net. Mijzelf afvragende waarom het nu even niet lukt bij mij om de boel, Haagsche Bluf Ballon en Gar8age , draaiende te krijgen. En wat is draaiende? Wanneer wordt ik er blij van en wanneer is het genoeg?!
Genoeg. Dat is als ik heerlijk met iets bezig ben waar ik mijn energie in kwijt kan. Creatievelingen snappen mij vast als ik zeg ergens helemaal in op te kunnen gaan. Muziekje erbij en kom maar op.
Zon of regen, niks houd mij meer tegen. Eerst swingt m`n ene voet, de ander, en dan mijn ene been. Al gauw volgen mijn heupen. En binnen de kortste keren sta ik te swingen in de tokko.
Uberhaupt een lekker muziekje …..en ik ga los. Even lekker in mijn wereldje waar vaak het zonnetje schijnt.
Er was er eens….lang geleden. En nee het is geen sprookje.
In mijn winkel was een trap en een trapgat (logisch hihi)…
Het was een behoorlijke ruimte dat trapgat. Er was ruimte halverwege op een plateau waar produkten gestapeld konden worden. Een behoorlijk trapgat dus.
Mijn personeel toen vond het moeilijk hoogte van mij krijgen. Ik hou er een regel op na dat je niet moet zeuren voor de koffie, en nog steeds. Misschien kun je voorstellen dat het voor hun moeilijk was in te schatten hoe de vlag erbij hing voor die dag.
Van boven kon je naar beneden kijken door het trapgat. Je moest er wel op een gerichte plek gaan staan maar dan kon je ook behoorlijk ver over de beneden verdieping kijken.
Tja, en wat doe je dan als personeel?!
Er is altijd wel iemand die het durft om de hete aardappel uit het vuur te halen. En die schuif je dan naar voren om polshoogte te gaan nemen voor de rest.
`Ze` staat beneden. Ga even kijken wat het wordt.
En van boven werd er naar beneden gekeken. Staat `ze` te swingen of niet?!
Ja hoor. Eerst de ene voet, de andere….en los was `ze`.
Wat een lol….Ik wist toen niet dat ik zo`n invloed had maar het hield de boel wel draaiende
Die geweldige scene waar Bumble Bee(Transformers) begint te praten met zijn radio. Ik moet er nog steeds om lachen als ik er aan denk, zo vertederend.
Het zijn die kleine dingetjes die voor mij `de` boodschappen zijn. Mij richting geven in deze chaotische wereld naar daar waar ik heen zou moeten en wat ik moet doen. Het Leven bestaat voor mij uit ontelbare `onzichtbare `berichtjes.
Naast mijn gajes, vriend-lief en kids, mijn project Gar8age en mijn zaak Haagsche Bluf Ballon, heb ik nog 1 grote liefde namelijk die van muziek.
Welk genre of artiest?! Het maakt niet uit. Kijk op Sporify bij mijn account.(elvira.bluf)
Nog steeds te veel lijstjes die ik heb. Er zijn er inmiddels ook al een paar opgeruimd.
Ik heb zoveel nummers waar ik vrolijk van wordt. Die ik graag uit volle borst meezing. Geweldige stem!? Nee, badkamermuziek, onder de douche. Gewoon zingen in een haarborstel met de stofzuiger aan.
Op andermans lijstjes zoek en vind ik andere pareltjes. Toevoegen die hap, groen hartje, en dan gaat het heel snel met nummers verzamelen. Als ik dan ga genieten van mijn `oogst` verbaas ik mij vaak over wat ik binnen heb gehaald. Voel mij een verkleinde versie van Bumble Bee. Die nummers heb ik vaak instinctief gekozen.
Abracadabra?! Laat mij vertellen hoe dat werkt. (Zo`n in-de-put-zit-dag, zie mei # vierhetleven ).
Het maakt niet uit welk platform. Als het voor mij op dat moment maar muziek geeft. Welke artiest of band maakt mij eigenlijk ook niet eens uit.
Zo hoorde ik het nummer Try, van Colbie Caillat. Zij raakte bij mij de gevoelige snaar.
Dat…precies…frustratie, het tegenvallen van mezelf omdat ik het niet waar kan maken wat ik zó graag wil. Ik wil graag meer doen dan in mijn macht ligt. Die pijn…
Wow,inzicht! En hoe fijn is het dan als iemand anders zegt dat een pas op de plaats maken okay is?! Het mág! You don`t have to try so hard.
Het helpt mij om op dat moment om opnieuw te focussen, wat was het dat ik dit jaar wilde bereiken?! Alle troep op mijn buro gaat aan de kant. Creatievelingen hebben nou eenmaal mogelijkheden om zich heen.
Deze manier van waarnemen maakt dat ik soms te veel zie en voel waardoor ik écht moet afhaken. Mijzelf opsluit, weg van alles en iedereen, een monnik. Om daarna weer alle energie te hebben van de hele wereld. Een tussenweg heb ik niet meer en is er niet meer voor mij, mijn nieuwe stramien.
This is how the cookie crumbles.
Ik tel mijn onzichtbare boodschapjes sinds kort. Het maakt mij dankbaar voor wat ik mag ontvangen, die onverwachte twists en turns. Ik steeds meer van chaos ga houden. Het maakt dat ik stralend de dag door kom. Een betere versie van mijzelf mag zijn. En kan genieten van het moment dat vriend-lief thuis komt en van ons samenzijn.
Het leven lacht je tegemoet.
Note to self : Het is opletten en blijf pareltjes zoeken.
En voor de rest…..adem In en adem uit.
Oei, Deze is snel….héél snel. Ik moet haar pakken en direct opschrijven. Ze was hier net nog, `s ochtends vroeg. Het daglicht schijnt net de slaapkamer binnen….
Snel…..Er ligt gelukkig potlood en papier naast me in het nachtkastje.
Ik heb het geleerd,` The hard way`, bekt lekker, maar blij word je er niet van. Momenten van geweldige ingevingen die dan direct weer verdampen zo snel als ze geboren worden. Ze zijn magisch.
Ik ken een lieve vrouw. Ze woont in mijn hart. Ik ken haar goed. Ze gaf me straf als ik iets had gedaan wat niet door de beugel kon. Uit haar ogen….ik had het écht verbruikt.
Ze stond klaar met een liefdevol bakkie troost en luisterend oor als het eventjes donker was op mijn pad.
Een knoop in mijn maag ?! En zij zoekt met mij naar de ontrafeling. Met raad en daad staat ze me bij.
Ze cijfert zichzelf weg als IK ruimte nodig heb om te leren leven.
En nu…nu tikt zij mij elke ochtend op de schouder en fluistert in mijn oor.
Geeft mij een hand die voelt als een zonnestraal die door open raam schijnt.
`Kom lieverd, tijd om aan de nieuwe dag te beginnen`.
Ken jij ook zo`n iemand?! Hou haar vast in je hart en luister naar haar.
Zij weet het een en het ander.
liefs l4a